ಹಿಂದೆ ಎಂದೋ ಬರೆದ ಸಾಲುಗಳೆಲ್ಲ ಅಪರಿಚಿತ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ಬದುಕು, ಮನಸ್ಥಿತಿ ಬದಲಾಗಿದೆ , ನನ್ನದೇ ಬರಹಗಳು ನನ್ನ ಅಣಕಿಸುತ್ತಿವೆ , ನೋವಿನ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆ , ಭಾವಗಳ ಉತ್ಕಟತೆ ಎಲ್ಲ ಈಗ ತಳ ತಲುಪಿವೆ . ಅಂದು ಇಡಿಯಾಗಿ ಆವರಿಸಿದ್ದ ಚಿಂತೆಗಳ ತೊಳಲಾಟಕ್ಕೆ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಹಾದಿಯಿತ್ತು, ಈಗೆ ಆರಂಭವಾಗಿ ಈಗೆ ಮುಗಿಯುವ ಅದೃಶ್ಯ ಹಳಿಗಳ ಜಾಲವಿತ್ತು , ಆ ಜಾಲದಲ್ಲೇ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ ಸಮಯ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತುಳಿದ ಹಾದಿಯ ಅನುಕರಿಸಲು ಮಾಡಿದ ವ್ಯರ್ಥ ಯತ್ನ , ಅಸಾಧ್ಯ ಎನುವಷ್ಟೂ ಖಿನ್ನತೆ , ಮ್ .. ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ನಾ ಮುಕ್ತನಾಗುವುದು ನನ್ನ ಸುತ್ತಲಿನವರು ಬಯಸಿದ , ನಾನು ಎಂದು ಬಯಸದ ಬೌದ್ದಿಕ ಕಾದಾಟ . ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಚಿಂತನೆಗಳಿಗೆ ಏಕತಾನತೆ ಕಾಡಿತೇನೋ ಅವೇ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಸಡಿಲವಾಗಿ ಹರಡಿ ಹೋದವು, ನಾ ನನ್ನನ್ನೇ ಕೆತ್ತಿ ಬರೆಯುತಿದ್ದ ಕವನಗಳಿಗೆ ಇಟ್ಟ ವಿರಾಮ ಕೂಡ ನೆನಪ ದೇಹ ವಿಸರ್ಜನೆಗೆ ಪೂರಕವಾಯಿತು.
ನಿಸ್ತೆಜಗೊಂಡ ದುಃಖಕ್ಕೆ ವಿಮುಖನಾಗಿ ಹೊಸದೊಂದು ದಾರಿ ಅರಸಬೇಕ್ಕಿತ್ತು , ಹಾಗೆ ಹುಡುಕ ಹೋರಾಟ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆ , ಮಗು ಹೊಸದೊಂದು ನಿಲ್ದಾಣ . ಈಗೆ ಸಿಕ್ಕ ನಿಲ್ದಾಣಗಳೆಲ್ಲ ತಲುಪಿ ಸೇರಬೇಕಾದ ಗೊರಿಗಳಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ! ಹಾಹ್! ಎಲ್ಲರ ಬದುಕು ಸುಖಾಂತ್ಯ . ಆದರೆ ಹಾಗಾಗದು , ಸಿಕ್ಕ ನಿಲ್ದಾಣ ಮತ್ತು ಅವುಗಳೊಳಗಿನ ಸಾಂತ್ವಾನ ಅರೆ ಕ್ಷಣದ ಮೋಹದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಪಾಯುಷಿ . ಮತ್ತೆ ಹೊಸ ಹುಡುಕಾಟಗಳು , ಗೊಂದಲಗಳ ತಡಕಾಟ , ಏಕಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಚಿಂತೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುವ ಅದ್ಭುತ ಧ್ಯಾನ ಮತ್ತು ಅದು ತೋರಿಸುವ ಭೌತಿಕ ನೀರ್ವಾಣದ ಆಮಿಷ ... ಯಾಕೋ ಈ ನಡುವೆ ಅಂತಹ ಯಾವ ಮೋಹವು ನನಗೆ ದಕ್ಕುತ್ತಿಲ್ಲ , ಯಾವ ದಾರಿ ತುಳಿದರು ನಾಲಕ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆಗೇ ಕಾಡುವ ನೀರಸತೆ , ವೈರಾಗ್ಯದಂತಹ ಸೋಮಾರಿತನ , ಎಂತದೋ ಜಡತ್ವ . ಎಲ್ಲ ಹೊಸ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಯಾವುದೋ ಓಟದ ಆಟಕ್ಕೆ ನೋಂದಣಿ ಮಾಡಿಸಿದಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆ , ಓಡುತಿರುವವರ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೇ ಬೆವರು ಮಾಡಿಕೊಂಡ ದಾರಿ , ಉಳಿಸಿದ ಕಲೆಯ ಕೊರೆತ , ಅಂತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲದ ಓಟಕ್ಕೆ ಬೆನ್ನು ತೋರಿಸಿದಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಥನೆ ಕೊಟ್ಟು ತಲೆ ನೇವರಿಸುತ್ತವೆ . ಕುಳಿತರೆ ? ನಿಂತಲ್ಲಿ ನಿಂತರೆ ? ಜಡತ್ವ .. ಹರಿದರೆ ಬದುಕು , ನಿಂತರೆ ಜೀವಂತ ಹೆಣ , ನಾವೇ ಹೊರಬೇಕಾದ , ಯಾರು ಕಣ್ಣೀರ ಮುಯ್ಯು ಹಾಕದ ಹೆಣ (ಜನರ ಮುಯ್ಯಿ ನನಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಸ್ತುತತೆಯ ತೋರುಗನ್ನಡಿ ), ಸಾಯುವ ಮೊದಲೆ ಹೆಣವಾಗುವುದು ಹೇಸಿಗೆ . ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಸಂಬಾಳಿಸಿ ನಾನೇ ಪುಟಿಯುತೇನೆ ಆ ದಾರಿಗಳೆಲ್ಲ ಕವಲಾಗುವ ವೃತ ತಲುಪುತ್ತೇನೆ , ಮತ್ತೆ ಸುತ್ತ ದಿಟ್ಟಿಸುವುದು ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇ ಇಲ್ಲದ ದಾರಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ ತರ್ಕಬದ್ದ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಚಡಪಡಿಸುವುದು .
ಪ್ರಾರ್ಥನೆ
ಇಗೋ ನನ್ನ ಪೂರ್ತಿ
ಮಾಡುವ ಸವಾಲುಗಳೆ ,
ಎಲ್ಲಿರುವಿರೋ ,
ಒಟ್ಟಾಗಿ ಬನ್ನಿ ,
ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುವ ..,
ಕೂತು ಹರಟುವ ,
ಒಂದು ವಿಮರ್ಶೆ ,
ಒಂದಷ್ಟು ವಾದ ,
ಹೇಗೋ ನೀವಳಿಸಿ
ಬಿಸಾಡುವ
ಉತ್ತರಗಳ ಪಟ್ಟಿ ..,
ಅದ ಸುಟ್ಟು , ಬೆಳಕು
ಹರಡುವ ,
ನೆರಳ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ
ಮರೆಯಾಗುವ ..
ಮುಂದೆ
ನಿಮ್ಮ ಅಹ್ವನವಾದಗಲೆಲ್ಲ ,
ಹೊಗೆ ಉಸಿರಾಡುವ ,
ನಿಮ್ಮ ಕೈಗಂಟಿದ ಈ ಬೂದಿ
ಅನಂತವಾಗಲಿ ,
ಬಿಡಿಸಲು ಅನುವಾಗಲಿ
ಬದುಕ ಕಗ್ಗಂಟು ...